11/1/08

Επίκειται άφιξις ωρομισθίου φιλολόγου...

Σοβαρότης, κύριοι!
Προπαντώς σοβαρότης!
Στρώσε το κοστούμι σου, εσύ...
Να πάρουμε πόζα - εμβριθή και αποστασιοποιημένη...
Έπειτα να τον κοιτάξουμε
αυτόν τον "περισσευούμενο"
με όλα μας τα εξαρτήματα
τα καλογυαλισμένα - έστω και πλημμελώς καλοβιδωμένα
και να του πούμε ότι
δεν περισσεύει ούτε σταλιά ανάγκης
των παιδιών για λόγου του.
Κάτι λίγα από γιουβέτσι -χωρίς το κρέας
έμειναν.
Κι αν είναι αρκετά πεινάλας, ας μείνει.
Ας μείνει για να γλείψει ολίγη απ' την ανάγκη
των παιδιών για αγάπη
και να οσφρανθεί την οζώδη απουσία της
καθώς θα κάνει άπαξ
τη μοναχική διαδρομή έδρα- πόρτα...

1 σχόλιο:

Orelia είπε...

πολυ με συγκινησαν αυτοι σου οι στιχοι
οπως κι αλλοι αρκετοι απο οσους διαβασα προχτες
σε "συναντησα" στου Τασου κι απο κει εφτασα εδω
φιλολογος δεν ειμαι
φυσικος ειμαι κι εγω οπως κι ο Τασος
ειδα πως γραφεις μαλλον κατι μεγαλο
τον νοτιο ανεμο
καποια στιγμη θα προσπαθησω να διαβασω το κειμενο απο την οθονη μου
σου ευχομαι παντως καλησυνεχεια στο γραψιμο σου και καλη δυναμη στο εργο σου
καλη Κυριακη να εχεις