Καλημέρα.
Μια βολτίτσα στον Ψηλορείτη μου έδωσε αυτό το στιγμιότυπο. Ένα μικρό αγκαθάκι έλιωσε με την ανάσα του το χιόνι και πρόβαλε στο φως. Αλλά ο παγωμένος αέρας κρυστάλιασε την υγρασία στα φύλλα του. Ένα ποίημα για τα μάτια μας, κι αν το δουλέψουμε, μπορεί και να γεννήσει σκέψεις.
Προς το παρόν, ας πάρουμε μερικές φρέσκιες ανάσες δροσερού, βουνίσιου αέρα, ας καθαρίσουμε το μυαλό μας στη διαύγεια του Ψηλορείτη, κι ας αφήσουμε τα μάτια μας να πλανηθούν στις πλαγιές που τις χτυπάει ένας δυνατός ήλιος.
Από την Κρήτη, καλημέρα σας...
7 σχόλια:
Στου Ψηλορείτη τη κορφή το χιόνι δεν τελειώνει, ώσπου να λιώσει το παλιό, καινούργιο το πλακώνει.Χαιρετισμούς στην ωραία Κρήτη -προσπάθησα με τη φτωχή μου πνευματική περιουσία να πω για την Καλυψώ μου στα κείμενά μου-, εδώ στο Αμβούργο δεν λέει να χιονίσει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά της ψυχής απ' το να φεύγεις και να πηγαίνεις πάνω στα βουνά της Ελλάδας, να τα περπατάς χιονισμένα. Σας ζηλεύω που ζείτε τόσο κοντά στις ομορφιές.
Την Καλησπέρα μου στην όμορφη Κρήτη
με τα βουνά τις θάλασσες και την ιστορία της
Στέλλα, λατρεύω το χίονι, το απάτητο, αγνό λευκό, την απαλότητα...
Πόσα τοπία και δεν τα βλέπουμε...
έτσι και μέσα μας συχνά δεν βλέπουμε, ευτυχώς όχι πάντα.
Οι άνθρωποι ας αγγίξουμε τη φύση και επνευστούμε από αυτή!
Υ.Σ. Φίλη, θα κάνω blog roll και θα σε περάσω...
Να είσαι καλά να γράφεις!
:-)
Καλημέρα Στέβη! Πες και σε μένα την αδαή τι είναι blog roll...
Σου έχω κι άλλες τέτοιες και καλύτερες φωτογραφίες στα 'προσεχώς'...
Ο.Κ. φίλη, περιμένω τα προσεχώς, ωστόσο σε προσκαλώ στη νέα ανάρτηση, σε αφορά, καθώς και όσους ποιούν, με τις λέξεις(εννοώντας ποιητές)
Στο Αποσυμπίεση another blog by Surrealist
Την καλησπέρα μου! Τα λέμε!
Δημοσίευση σχολίου