Ανοικτή η πόρτα
Και ο δρόμος καλοκαιρινός
Στο τραπέζι ένα καρβέλι ψωμί
Και μια καρέκλα για να ξαποστάσεις.
Ο δρόμος σου θα ‘ναι μακρύς
Ακόμα κι αν δεν ξεκινήσεις.
Όλα θα βρίσκονται στη θεση τους
Ακόμα κι αν δεν ξαναφανείς.
Καλό ταξίδι…
Και ο δρόμος καλοκαιρινός
Στο τραπέζι ένα καρβέλι ψωμί
Και μια καρέκλα για να ξαποστάσεις.
Ο δρόμος σου θα ‘ναι μακρύς
Ακόμα κι αν δεν ξεκινήσεις.
Όλα θα βρίσκονται στη θεση τους
Ακόμα κι αν δεν ξαναφανείς.
Καλό ταξίδι…
6 σχόλια:
Στελλα καλησπερα,
μπηκα να πω ενα ευχαριστω που περασες απ'το blog μου, και επεσα σ΄αυτο το ποιημα σου... δε μπορω να πω κατι συγκεκριμενο. Μονο οτι ανακατες σκεψεις,εικονες και συναισθηματα με κατακλυζουν διαβαζοντας και ξαναδιαβαζοντας το...
deja vu...αυτο μονο.
να'σαι καλα
Καλημέρα ...
Δεν ξέρω το όνομά σου. Δε μου το λες;
Μου αρέσει κι εμένα να μπαίνω βράδυ, να χαλαρώνω, να γράφω, ειδικά τώρα που είναι άνοιξη και οι σκέψεις τρέχουν γεμάτες αεράκι πρίμο μέσα μου. Είναι η καλύτερή μου εποχή όταν ξεκινάει η άνοιξη.
Μου αρέσει η παρεούλα, ειδικά όταν έχει και ωραία στοιχεία -λογοτεχνία, μουσική, πολιτική, προσωπικά διλήμματα, όμορφες εικόνες, δραστηριότητες... Γενικά η ανθρώπινη ζεστασιά που όταν σε κυκλώνει, νιώθεις καλά.
Να είσαι καλά εκεί που είσαι. Αλήθεια, για πες, τι κάνεις εκεί που βρίσκεσαι;Σπουδές να υποψιαστώ; Ό,τι κι αν είναι, ελπίζω να περνάς καλά.
Γεια σου Στελλα... Μ΄αρεσει το Χαριδημος, οπως και το Θρασυβουλος.. ;-)
Το ονομα μου ειναι Γιαννης, ετσι απλα..
Η αποψη μου για την Ιλιαδα, εν πολλοις βασιζεται σε απωθημενα παιδικα... δεν τα πηγαινα καλα σε προσωπικο επιπεδο με τα φιλολογικα τοτε, και ιδιαιτερα με την πιεση..
Τελικα πρεπει να ερχεται η καταλληλη στιγμη για το καθετι... τοτε οχι μονο το αναζητας, αλλα και το απολαμβανεις.Αυτο συνεβει και με τον μπαρμπα Νικο. Αργησαμε λιγο ν'ανταμωσουμε, αλλα τα μονοπατια στα οποια περπαταμε, ειναι μοναδικα...
Καλησπέρα Γιάννη.
Για να μην τρομάζεις με το Χαρίδημος, σου λέω πως είναι πρόσωπο στον Ερωτόκριτο, πολύ συμπαθητικό.
Το να ακούω την προσφώνηση 'μπάρμπα' για τον Καζαντζάκη, λίγο με τσιτώνει. Δεν ξέρω αυτός πώς θα το έπαιρνε, αλλά εμένα βέβαια δε μου πέφτει λόγος...
Αν διαβάσεις κάτι που θα σε ενθουσιάσει, μοιράσου το μαζί μας. Πάντα μας ανεβάζει το ηθικό μια καλή σκέψη.
Κοιτάζοντας για Blogs με θέμα τον καζαντζάκη δεν βρήκα και πολλά, αν και ο όγκος των δημοσιεύσεων είναι μεγάλος. Θα μου άρεσε να έβρισκα κάποιον να ανταλλάξουμε σκέψεις πάνω σε θέματα των μυθιστορημάτων του. Πχ μου άρεσε που διάβασα κάπου για τις δολοφονίες γυναικών στο έργο του Καζαντζ. και ήταν πολύ ωραίο ως ερέθισμα για να σκεφτώ και για τη ζωή του. Όμως ξέρω καλά πως δεν πρέπει να συγχέω τον δημιουργό με το έργο του.
Ένα πράγμα που με ενοχλεί με τους δήθεν 'ψαγμένους' πάνω σε διάφορους συγγραφείς είναι που ορισμένες φορές ασχολούνται με την προσωπική ζωή ενός δημιουργού -προφανώς για να ριξουν λάσπη. Για τον Καζαντζάκη είπαν πως ήταν ανίκανος, για τον Ελύτη πως του άρεσαν οι μικρές.
Το τι είναι ο καθένας είναι για δική του χρήση, και δεν αφορά εμένα αν ο Νίκος Καζαντζάκης έκανε ή δεν έκανε σεξ με τη γυναίκα του με τον γκόμενό του ή με κάποια περιπλανώμενη γίδα. Δεν είναι δική μου δουλειά η σεξουαλική ζωή του καθενός. Και παρόμοιες φήμες δεν μπορώ να τις δω παρά μόνο ως δηλητήριο. Με ενοχλούν όμως. Φαίνεται πως κάποιος που ήθελε να το παίξει πως ήταν 'πολύ κοντά' στον δημιουργό, θέλησε να δώσει ένα στοιχείο της 'οικειότητάς' τους. Επειδή το έχω ψάξει το θέμα, προσωπικά έχω πάρει απαντήσεις οι οποίες με καλύπτουν. Ο καθένας τώρα, αν δεν έχει να κάνει άλλη δουλειά από το να ξεφυλλίζει βιβλία για να μάθει αν ήταν ο ένας έτσι κι ο άλλος γιουβέτσι -υπάρχουν τέτοιοι βιτσιόζοι- ας καθίσει να εντρυφήσει στην σεξουαλική ζωή των ινδαλμάτων μας. Δυστυχώς δεν θα μας βοηθήσει πουθενά μια τέτοια γνώση.
Το τελευταιο πραγμα που με απασχολει ειναι η προσωπικη ζωη του καθενα, πολυ δε περισοτερο των λογοτεχνων η ζωγραφων που μ'αρεσουν..
Μ'αρεσουν ομως αυτοι που υπηρξαν αντισυμβατικοι για την εποχη τους. Μ'αρεσε ο Ντε Σαντ οταν τον διαβασα, η ο Μπαροουζ η ο Μπουκοφσκι κι ο Απολλιναιρ... Οπως μ'αρεσε κι ο Χαριτοπουλος οταν εγραψε για τον Αρη, η ο Χρονης ο Μισσιος κι ο Ηλιας Πετροπουλος κ.α ...
Ο Καζατζακης ειναι θεος.. μοναδικος. Μας εβλεπε απο πολυ ψηλα. Απ τη μοναξια της κορυφης. "Δεν ελπιζω τιποτα, δε φοβαμαι τιποτα, ειμαι λευτερος" η πνευματικη θεωση...
Θα τα πουμε ξανα. Οπως σου ειπα παραγγειλα τον Τελευταιο Πειρασμο...
Την καληνυχτα μου στη Κρητη...
Καλημέρα Στέλλα, μόλις έκανα τη πρώτη επαφή με το blog σου και χάρηκα πολύ για τη γνωριμία! Όμορφο,πλούσιο, απεριττο...
Δημοσίευση σχολίου