Γεια σας και πάλι.
Μα γιατί δε μου λέτε ποιος γέλασε πίσω από τον Ιησού όταν εκείνος σκεφτόταν ότι ο δρόμος που φέρνει στο Θεό είναι ο δρόμος ο μοναχικός δρόμος;
Αν πούμε ότι είναι ο Εωσφόρος, θα κάνουμε λάθος; (έχοντας κατά νου ότι πίσω του τον ακολουθεί η Κατάρα της μάνας του σταυρωμένου Ζηλωτή. Δηλαδή είναι μια δεύτερη παρουσία με αρνητικό φορτίο; ή είναι η ίδια η Κατάρα, φορέας αρνητικού φορτίου έτσι κι αλλιώς, που 'εκπροσωπεί' τον Εωσφόρο;)
Κατά τα άλλα, το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν μάλλον δραματικό. Οι φωτιές δεν έπιασαν μόνο στα Χανιά, όπου μαίνονται ακόμα ανεξέλεγκτες, αλλά και στις Μαργαρίτες. Πηρε φωτιά η λαγκαδιά, εξαιτίας κάποιου που έβαλε να κάψει τα άγρια χόρτα στο χωράφι του, ο νότιος άνεμος ανέλαβε τα υπόλοιπα, κι αν δεν ήταν τα τρία πυροσβεστικά που ήρθαν αμέσως, η περίφημη λαγκαδιά, ο 'λαγκός' μας, θα γινόταν σύντομα παρελθόν!
Νομίζω πως ήταν μια καλή προειδοποίηση, για το καλοκαίρι που έρχεται. Τα παιδιά του χωριού έβαλαν σκοπιές ανά μία ώρα για τη νύχτα που πέρασε, ώστε να εντοπιστεί τυχόν αναζωπύρωση, και προφανώς θα ληφθούν μέτρα για την προστασία του λαγκού μας, και μέσα στο καλοκαίρι. Εθελοντές άμεσης πυρανίχνευσης όλοι!! Αλλιώς,... καήκαμε (κυριολεκτικά!!)!!
Ο Νότιος Άνεμος φιλοδοξεί να γίνει ένα ταξίδι. Πάρτε μαζί σας διαφορετικά πράγματα:άλλοτε θα χρειαστείτε αδιάβροχο και μπότες, άλλοτε άθλητικά παπούτσια για ανάβαση, κι άλλοτε βραδινό επίσημο ένδυμα για τα καλοκαιρινά βράδια.Η φωτογραφική μηχανή κι η κάμερα είναι βάρος.Οι βαθιές ανάσες και τα ατενιστικά βλέμματα θα τα αντικαταστήσουν πιο αποδοτικά.
ΓΙΑ ΜΕΝΑ...
- Στέλλα
- Είμαι ένας άνθρωπος που μπαινοβγαίνει στους εθισμούς του όπως οι άλλοι μπαινοβγαίνουν στα δωμάτια του σπιτιού τους. Γι' αυτό φρόντισα να έχω πολλούς, ώστε να μην πέφτω στην παγίδα της απεξάρτησης. Μου αρέσει να ταξιδεύω. Τα πιο συχνά λιμάνια που πιάνω είναι η εξωτική Λογοτεχνία, τα βαθιά νερά των συναισθημάτων, οι μυστηριακές ανθρώπινες σχέσεις, οι σκοτεινές υπαρξιακές ανησυχίες. Μου αρέσουν τα αστεία, όσο και ο αέρας που αναπνέω. Ειδικά αν είναι καθαρός και διαυγής... Καθαρό και διαυγή αέρα βρίσκω στα βιβλία, στους ανθρώπους που αγαπώ, στην προσφορά στον Άλλο που με κοιτά με μάτι υπολογιστικό, καχύποπτο και απαγορευτικό. Χαμογελάω και ανασηκώνω τους ώμους. Μια παρέα όπου θα ανταλλάσαμε απόψεις για λογοτεχνία, εμπειρίες και συγγραφή θα ήταν επίσης διαυγής αέρας. Ή θα μπορούσε να είναι.
4 σχόλια:
Ωχ...
πάλι αυτές οι φωτιές!
Θέλει κότσια, θέλει πυγμή, θέλει αίμα... για να σωθούν τα δάση κι οι λαγκαδιές μας, από τους ασυνείδητους, τους εγκληματίες, τους μεγάλους αλήτες που βάζουνε τις φωτιές...
Μπράβο στα παιδιά του χωριού! Κρατάτε γερά! Να μην τους περάσει.
Να σωθεί ό,τι πρέπει να σωθεί...
Καλημέρα Φλώρα!!
Καλοκαιρινή ατμόσφαιρα στο Ρέθυμνο (μέχρι χθες ο νοτιάς μας είχε διαλύσει)με τη θάλασσα λουρίδες λουρίδες γαλάζια, σιέλ, γκρίζα, λευκή. Η φύση...! Τι όμορφα που είναι την άνοιξη, ε; Να ευχηθώ καλό καλοκαίρι; (ή είναι για κακό μας;)
Χρόνια Πολλά και από το WEB. Είθε το ανέσπερο φως της Ανάστασεως του Κυρίου να φωτήσει και να αφυπνίσει προσωπική ανάταση για όλους μας.
Με αφορμή τα δρώμενα της μεγάλης εβδομάδας στο μυαλό μου έρχεται το τραγούδι του Fred Mercury των Queen που λέει "Who wants to live for ever?". Ούτε και ο Κύριος δεν άντεξε την μοχθηρή φύση των ανθρώπων και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια.
Πολλά Φιλιά.
Στελλα Χρονια Πολλα κ Χριστος Ανεστη!
Εθχομαι να'ναι μεμονομενα περιστατικα οι φωτιες στον τοπο σου, αλλα καλα κανατε και ενεργοποιηθεικατε... θελει συλλογικη δουλεια πανω απ'ολα.
να περνας καλα
Δημοσίευση σχολίου