Λίγο μετά τα Χριστούγεννα.
Έτσι, μια βολτίτσα ξαναπέρασα. Όπως περίπου κάνω και με αυτά που γράφω. Βλέπω στο μυαλό μου μια σκέψη ή μια εικόνα και τη γράφω αυθόρμητα. Ξέρω πως αν θέλεις να γίνεις ποιητής πρέπει να κοπιάσεις λίγο παραπάνω. Προς το παρόν λέω να καταγράψω αυτά που μου έρχονται στο μυαλό. Για μένα είναι σημαντικό κι αυτό ακόμα. Να με επισκέπτονται στίχοι. Αργότερα, αν έχω τα κότσια, ίσως και να αναμετρηθώ με τις λέξεις. Προς το παρόν ας λειτουργήσουν αυτοί οι 'στίχοι' ως εφορμήσεις αυτών που θα τις διαβάσουν προς ένα άλλο 'τόπο', δικό τους.
Είχα ανακοινώσει πως ο Νότιος Άνεμος θα μας πάρει σε διαδρομές διαφορετικές. Όχι μόνο στίχους, όχι μόνο πεζό, αλλά και πολιτική, ψυχολογία, λογοτεχνία, σκοτεινές διαδρομές. Όλα αυτά θα έρθουν. Μια διαδρομή κάνει. Αυτή τη στιγμή πέρασε από τους στίχους, επειδή είχε πολύ καιρό να τους ανταμώσει. Ανυπομονώ κι εγώ να βάλω μποτάκια και να ανέβω σε καμιά λασπωμένη κορφή. Τα ξαναλέμε από εκεί πάνω...
Φιλιά...