Καλώς σμίξαμε!

Οκτώβρης, ο μήνας των blogs. Οι παρέες μαζεύονται για ένα καφεδάκι μπροστά στον υπολογιστή, οι σκέψεις αρχίζουν να μαζεύονται από τις θάλασσες μπροστά στην οθόνη. Ναι, είναι ένα όμορφο παιχνίδι το ιστολόγιο.
Βασίλη σε είχα χάσει. Χάρηκα που εμφανίστηκες ξανά. Μανώλη, χάρηκα επίσης που εμφανίστηκες από το πουθενά -υποψιάζομαι όχι εντελώς από το πουθενά, ε; Μου δώσατε κίνητρο για να συνεχίσω να γράφω -ελπίζω να τα καταφέρω.
Εύχομαι να περάσουμε έναν χειμώνα συντροφικό, να δώσουμε στους εαυτούς μας την ευκαιρία να αναδιφήσουν στους στίχους που κρύβονται μέσα μας, στις θλίψεις και στις χαρές μας.
Δώστε μου κι εσείς σκέψεις, πάρτε τις δικές μου. Διαβάστε βιβλία, κάντε παρεούλες με τους φίλους σας, αγαπήστε, αγαπήστε, αγαπήστε!
Και θα περάσουμε βράδια θερμά κι αγαπησιάρικα...
Με μια ζεστή σοκολάτα
μπροστά σε μια φιλική οθόνη
Σας καλωσορίζω
Η φίλη σας
Στέλλα

ΥΓ. Ελπίζω να με συγχωρέσετε που δεν θα καλωπίζω το λόγο μου. Τα αισθήματα κι οι προβληματισμοί απορροφούν ό,τι ψήγμα χρόνου μου μένει μετά τη δουλειά. Έτσι, θα είμαι αληθινή, ειδικά όταν δεν θα σχηματοποιώ καλολογικά μια φράση. Δεν είμαι του φαίνεσθαι, άλλωστε. Φιλιά!