Μέρα συννεφιασμένη, σε λίγο θα αρχίσει βροχή.
Θέλω να ξεκινήσει μια συζήτηση μεταξύ μας, αλλά δε βρίσκω θέμα. Στο μεταξύ διάφορα πράγματα τραβούν την προσοχή μου. Άξια για να τα προσέξω, μόνο που τελικά, δε μου αποφέρουν τίποτα. Τόσο όμορφες εικόνες, ωραία ακούσματα, αλλά στην άπειρη ποσότητα που προσφέρονται, καταντούν πλέον βάρος για τη φαιά ουσία. Ή για το χρόνο που έχουμε. Τι να είναι αυτό που να αξίζει τον κόπο, κάτι που να μείνει χαραγμένο μέσα μας, να γεννά αισθήματα, και να αξίζει να επενδύσουμε σ'αυτό; και δεν εννοώ βεβαια τα παιδιά μας ή τους συντρόφους μας. Υποτίθεται ότι αυτά είναι ο πυρήνας μας, χωρίς αυτά δεν υπάρχουμε. Το παρακάτω εννοώ, αυτό που υπόσχονται όλοι να μας προσφέρουν -το Καταπληκτικό, το Υπέροχο. Που όσο πιο εντυπωσιακή λέξη έχει τόσο πιο μακριά βρίσκεται από την ουσία αυτού που ψάχνουμε. Σαν μια ωραία κουβέντα που διάβασα προχθές σε ένα άρθρο:'βιώσιμες λύσεις ευτυχίας'. Τι ειρωνεία περικλείουν αυτές οι τρεις λέξεις... Τι όμορφα ελληνικά και τι ασυνάρτητα! πόσο ανακόλουθα, πόσο ανάρμοστα. Θα μου πείτε για το δικό μου το αυτί. Ε, είμαι κι εγώ μια μονάδα. Πάντως αν έψαχνα για βιώσιμες λύσεις, υποψιάζομαι ότι ευτυχία δεν θα έβλεπα -ίσως το αντιλάμπισμά της. Δεν ξέρω αν εννοείτε αυτό που εννοώ. Και δεν ξέρω αν ξυπνά μέσα σας κάτι αυτή η σκέψη μου.
Δυο ακόμα σκέψεις που μου δόθηκαν αυτή την εβδομάδα:
όμως αναγκάστηκα να προβώ σε συνεχείς αφαιρεσεις
μήπως και το υπόλοιπό τους
ικανοποιήσει τελικά την αρχική μου προθεση.
Το ακριβές βάρος ενος αγάλματος δε με παρηγορεί καθόλου.
Σας φιλώ
Θέλω να ξεκινήσει μια συζήτηση μεταξύ μας, αλλά δε βρίσκω θέμα. Στο μεταξύ διάφορα πράγματα τραβούν την προσοχή μου. Άξια για να τα προσέξω, μόνο που τελικά, δε μου αποφέρουν τίποτα. Τόσο όμορφες εικόνες, ωραία ακούσματα, αλλά στην άπειρη ποσότητα που προσφέρονται, καταντούν πλέον βάρος για τη φαιά ουσία. Ή για το χρόνο που έχουμε. Τι να είναι αυτό που να αξίζει τον κόπο, κάτι που να μείνει χαραγμένο μέσα μας, να γεννά αισθήματα, και να αξίζει να επενδύσουμε σ'αυτό; και δεν εννοώ βεβαια τα παιδιά μας ή τους συντρόφους μας. Υποτίθεται ότι αυτά είναι ο πυρήνας μας, χωρίς αυτά δεν υπάρχουμε. Το παρακάτω εννοώ, αυτό που υπόσχονται όλοι να μας προσφέρουν -το Καταπληκτικό, το Υπέροχο. Που όσο πιο εντυπωσιακή λέξη έχει τόσο πιο μακριά βρίσκεται από την ουσία αυτού που ψάχνουμε. Σαν μια ωραία κουβέντα που διάβασα προχθές σε ένα άρθρο:'βιώσιμες λύσεις ευτυχίας'. Τι ειρωνεία περικλείουν αυτές οι τρεις λέξεις... Τι όμορφα ελληνικά και τι ασυνάρτητα! πόσο ανακόλουθα, πόσο ανάρμοστα. Θα μου πείτε για το δικό μου το αυτί. Ε, είμαι κι εγώ μια μονάδα. Πάντως αν έψαχνα για βιώσιμες λύσεις, υποψιάζομαι ότι ευτυχία δεν θα έβλεπα -ίσως το αντιλάμπισμά της. Δεν ξέρω αν εννοείτε αυτό που εννοώ. Και δεν ξέρω αν ξυπνά μέσα σας κάτι αυτή η σκέψη μου.
Δυο ακόμα σκέψεις που μου δόθηκαν αυτή την εβδομάδα:
Για τις μεγάλες ανάγκες μου
Ξεκίνησα αρχικά για μια απαρτίωση όμως αναγκάστηκα να προβώ σε συνεχείς αφαιρεσεις
μήπως και το υπόλοιπό τους
ικανοποιήσει τελικά την αρχική μου προθεση.
Το ακριβές βάρος ενος αγάλματος δε με παρηγορεί καθόλου.
Σας φιλώ
1 σχόλιο:
Το έχω νιώσει και εγώ αυτό. Πολλές φορές έχω αισθανθεί το κενό μέσα στο υπέροχο. ΄Ισως να φταίει το ότι εκείνη την στιγμή σκέφτομαι περισσότερο από όσο αισθάνομαι. Όταν θέλω να γράψω μία μελωδία αφήνομαι ελεύθερος στα κύματα του αέρα. Όταν ζωγραφίζω έναν πίνακα αφήνομαι ελεύθερος σε τόπους της φαντασίας. Έτσι όλα γύρω μου αποκτούν γεύση, οσμή και με κυριεύουν. Έτσι αγγίζω την ευτυχία μου γιατί έτσι πλησιάζω την δική μου αλήθεια...
Δημοσίευση σχολίου