17/9/10

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τελικά αποφάσισα να μη φύγω.
Ναι, το ξέρω, σου ειπα πως δεν αντέχω άλλο εδώ
και πως το αποφάσισα
και σου ζητούσα να με βοηθήσεις.
Να μου βρεις σπίτι και δουλειά,
να φυγω μακριά απο δω που δεν έχω επιλογες.
Τώρα ξέρω πως δεν μπορούσα να φύγω.
δεν θα μπορέσω να φύγω απο δω που βρέθηκα.
Η ελευθερία είναι ένα άγριο πράγμα
ίδια άλογο που πρέπει να ξερεις να ιππεύεις
ή τουλάχιστον να είσαι αποφασισμένη να
μην πέσεις απο τη σελα του ό,τι κι αν γίνει.
Κι εγώ δεν ειμαι για καλπασμούς
δεν ειμαι για αγριάδες...
Ναι, το ξερω πως και να μείνω, πάλι θα το μετανιωσω
άλλο άγριο άλογο θα καβαλήσω, μα αυτο τουλαχιστον
ειναι γνωστό -μου επιτρέπει πότε πότε να κατεβαίνω
απο τη ράχη του και να κάνω ότι φεύγω.
Αν φύγω στ'αλήθεια, πώς θα μπορέσω να κατέβω από εκεινη
τη σέλα;
θα ειναι τελειωτικό
κι αυτό δεν το αντέχω.
Καληνύχτα λοιπόν,αδερφέ μου.
Το ξερω πως έκανες ότι μπορούσες
να με βοηθησεις να ξεφύγω από τη μοίρα που με περιμενει.
Αλλά στ'αλήθεια, το κατάλαβα,
δεν είμαι για τα δυσκολα εγώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: