Κι όμως...
Μπλοκάρει το στυλό
Δεν είναι απο το ξεραμένο μελάνι
που βαρέθηκε να περιμένει μήνες
να στρωθεί πανω στο λευκό χαρτί και στέγνωσε.
Δεν είναι ούτε καν το φύλλο του χαρτιού
που αναπάφτηκε κάτω απ'τη σκόνη ενός
εγκαταλελειμμένου γραφειου
και δεν αφήνει το στυλό μου να τρέξει.
Είναι η ψυχή μου
που στέγνωσε περιμένοντας ακίνητη
κάτω απ'τη λευκή σκόνη που κατέβαινε
απ'το ταβάνι αργά αργά, μέρες και μήνες...
Έπειτα ήρθαν οι σκόροι
και μάσησαν κάθε εκατοστό της ζωής και τις παραστάσεις της
-έφαγαν τις πρασινάδες του κήπου μου, τα βιβλία,
ως κι έναν πίνακα με δυο μεγάλα ηλιοτρόπια
που είχα στο σαλονι.
Σε μια παλιά κουρελιασμένη σελίδα που βρήκα
πασχίζω να ζωγραφίσω ένα κυκλάμινο.
Όμως μπλοκάρει το στυλό...
Μπλοκάρει το στυλό
Δεν είναι απο το ξεραμένο μελάνι
που βαρέθηκε να περιμένει μήνες
να στρωθεί πανω στο λευκό χαρτί και στέγνωσε.
Δεν είναι ούτε καν το φύλλο του χαρτιού
που αναπάφτηκε κάτω απ'τη σκόνη ενός
εγκαταλελειμμένου γραφειου
και δεν αφήνει το στυλό μου να τρέξει.
Είναι η ψυχή μου
που στέγνωσε περιμένοντας ακίνητη
κάτω απ'τη λευκή σκόνη που κατέβαινε
απ'το ταβάνι αργά αργά, μέρες και μήνες...
Έπειτα ήρθαν οι σκόροι
και μάσησαν κάθε εκατοστό της ζωής και τις παραστάσεις της
-έφαγαν τις πρασινάδες του κήπου μου, τα βιβλία,
ως κι έναν πίνακα με δυο μεγάλα ηλιοτρόπια
που είχα στο σαλονι.
Σε μια παλιά κουρελιασμένη σελίδα που βρήκα
πασχίζω να ζωγραφίσω ένα κυκλάμινο.
Όμως μπλοκάρει το στυλό...
2 σχόλια:
Καλησπέρα Στέλλα και χρόνια πολλά, καθαρό διαυγές πολύ έντονα αποτυπωμένο το ποίημα σου, σαν φρέσκια ζωγραφιά ή μια καλοτραβηγμένη φωτογραφία Πολύ μου άρεσε... νάσαι καλά....
Αχ Στέλλα...
πόσο επεθύμησα τις κουβεντούλες μας!
Πώς μ' άρεσε το ποιηματάκι σου.
Χαίρομαι που γράφεις.
Συνέχισέ το!!
Σου στέλνω πολλά φιλιά
με την ευχή να ξεκολλήσει το στυλό και να μπορέσεις να ζωγραφίσεις κάπου τον Παράδεισο που έχεις μέσα σου.
Δημοσίευση σχολίου